Week 2

Daar ben ik weer, dit keer vanuit het zonnige Suriname. Afgelopen weekend hebben we genoten van het mooie weer, lekkere eten en de mensen die we hebben ontmoet. Inmiddels hebben we een aantal feestjes achter de rug, het gaat er hier heel anders aan toe dan in Nederland. De Surinamers zijn vooral een stuk losser in de heupen.. Verder hangt er een gezellige sfeer. ​Ook zijn we op dolfijnen en kaaimannentour geweest, een leuke ervaring. Vooral door het donker varen op een bootje, waar je eigenlijk nauwelijks in kan bewegen anders val je om. Onderaan de blog staan een aantal foto's hiervan.

Dinsdag zijn we dan eindelijk op kennismaking geweest in het ziekenhuis, dit was een beetje een gekke ervaring maar blijkbaar hier heel normaal. Vijf studenten tegenover de hoofdzuster in een propvol kantoor, een streng gesprek waar wij maar hoefde te luisteren en te knikken. De woensdag zijn we begonnen op de Kinderafdeling, hierna zullen we nog doorschuiven naar een andere afdeling. Aangezien we zoveel mogelijk willen zien voor onze Minor.

Hoe de stage was, is moeilijk uit te leggen in een paar woorden. Ten eerste gaan we ongeveer 20 of misschien wel 40 jaar terug in de tijd. Dit is te zien aan alles. Zo is er nog nooit gehoord van het digitale tijdperk, laat staan WIFI. Ook is er bijna altijd alleen koud water, slechte hygiëne, weinig materialen en een hele oude werkwijze. Patiënten moeten zelf handdoeken en materialen meenemen om zichzelf te wassen of baden zoals ze dat hier noemen. Wilt een patiënt privacy, airco of een ventilator dan kan je hier een behoorlijk bedrag voor neerleggen. En ja, het is verschrikkelijk warm in het ziekenhuis.. Zo zie je hier dan ook ziektebeelden die bij ons nauwelijks meer voorkomen, zoals schurft. 

Dus elke ochtend vertrekken we vanaf huis in ons ziekenhuispak, op de fiets. Tussen de middag krijgen we een warme maaltijd vanuit de Centrale keuken (bestek moet je zelf meenemen anders heb je pech). Verder verlopen de dagen erg rustig, want ook hier.. alles op het gemak en zeker niet meer doen dan nodig. Je handen jeuken om iets te doen, maar het is aanpassen en doen wat de rest doet.. weinig. Er lopen dan ook gemiddeld het dubbele aantal zusters als je kijkt naar de patiënten op de afdeling. We zullen het moeten accepteren en onze bijdrage leveren waar mogelijk.

Natuurlijk staan er voor aankomend weekend weer leuke dingen op de planning. Zo is het aanstaande vrijdag Holi Phagwa. Het kleurrijkste feest van Suriname. 

Ik kan officieel zeggen dat ik aan één ding een verschrikkelijke hekel heb in Suriname, de muggen. Van mijn benen is nog weinig over..

Fijn weekend en tot snel!